Moja historia...

Julien

zdecydowałam się wszystko opisać....Może wyda się banalne, ale cóż...

A więc....wszystko zaczęło się pod koniec marca. Pamiętam, na podwórku zalegał jeszcze śnieg....
Zostałam na dodatkowej godzinie wf-u. Mieliśmy z chłopcami z równoległej klasy. Był wśród nich ktoś, kogo uznałam za cudną osobę. Opisałam go moim dwóm przyjaciółkom i zapytałam się, czy wiedzą do której klasy ten ktoś chodzi. Wskazały mi kilku podobnych i.....szok. Jeden z nich był jeszcze cudowniejszy, na tyle, że nie miałam odwagi by na niego spojrzeć (a nuż spostrzegłby, że mu się przyglądam?)
Okazało się że chodzi do klasy z D., moją byłą kumpelą. Oczywiście zaczęłam do niej przychodzić na przerwach i odnowiłam przyjaźń. Stopniowo dowiadywałam się o NIM informacji, najpierw jak ma na imie, potem jak na naziwsko, gdzie mieszka, jakie ma rodzeństwo....W chwili obecnej wiem o nim niemalże wszystko.
W końcu zaczął uznawać moje istnienie, zagadywać, mówić "cześć", nazywać "swoją koleżanką" pomimo tego, że jeszcze nawet dobrze się nie znaliśmy. Było jak w pięknym śnie, prawda?
Lecz-jak wiadomo-wszystko co dobre szybko się kończy....
Pewnego dnia idąc ze znajomą "jego" ulicą spotkałam go. Był z jakimiś dwoma dzieciakami. Jego reakcja? Z uśmiechniętych szeroko ust wyszło zdanie "o, idą dziwki z mojej szkoły!" (nie zrobiłam nic, by tak sadził) Wkurzyłam się. Zapytałam się go, co tutaj robi... (nie widziałam wtedy, że tam mieszka) Odpowiedział"spierdalaj, nie znam cię"...x/ Poszłam prosto przed siebie...Niestety uliczka przedemną była jeszcze długa, bez mozliwości skrętu, a ja musiałam wracać juz do domu...Chcąc czy nie chcąc musiałam zawrócić....I znów przejść obok "boiska" (polanki z drewnianymi bramkami) Gdy tylko zobaczył że wracamy przestał biegać po boisku, usiadł na trawie i zaczął nas wołac. Oczywiście nawet nie odwróciłyśmy się...Urażona duma nam na to nie pozwalała..
Gdy po kilku dniach zobaczył mnie w szkole jak gdyby nikgdy nic uśmiechnął się do mnie i powiedział "cześć". Spojrzałam na niego jak na coś wstrętnego i odwróciłam się w drugą strone....
Potem jeszcze usłyszał zdanie, które nie było kierowane do niego...Mianowicie "dobra, przestańmy obgadywać biednych ludzi" mówiąc biednych ludzi odwróciłam się i.....szok! Napotkałam prosto jego spojrzenie..Stał metr obok mnie...
Już od momentu mojego chłodnego spojrzenia przestał się na mnie patrzeć, zaczął udawać, że mnie nie ma! Traktował mnie jak powietrze...To było BARDZO widoczne...
Dzisiaj chciałam to wszystko odkręcić, powiedzieć mu "cześć" i czekać na reakcję....Nie zdażyłam...Podszedł do kumpeli z którą chodziłam do D. (pod jego klasę) i zapytał się jej, czy się z nim umówi...Chwilę przed powiedzeniem tego popatrzył się na mnie...Btw mógł jej to zaproponować milion dwieście razy wcześniej, ale wybrał moment, w którym JA będę w pobliżu....
Co ma oznaczać ta głupia gra? Jakie są jej zasady? O co się toczy? HELP ;( Jak przywrócić stan sprzed pół miesiąca? ;(
EDIT:Zapytałam się JEGO kumpla z klasy czy to co dziś mówił do mojej kumpeli to prawda.....Zaczął się śmiać. Czyli nie...Esh po co to wszystko?

Mcrka

no niezła historia...ale nie zrozumiesz tego..takjak ja nie zrozumiałam pewnego Michała.Podobna sytuacja..Spodobał mi się,i na dyskotece poprosił do tańca(w 7niebie byłam!) i mówił takie piekne rzeczy,ze chciałby sie spotkac,ze mu sie podobam,wymienilismy sie nawet numerami telefonów..i wiesz co?
juz na nastepny dzien,cała szkoła o mnie plotkowała.i wszyscy patrzyli na mnie jakbym conajmniej chicała zgwałcic Michała.
nie rozumiem...stało sie to ponad pół roku temu..a niektórzy nadal tak na mnie patrza./..
lecz nigdy prawdy sie nie dowiem...co powiedzial calej szkole...
jakie zasady?
brak zasad!!

spragniona (ciacho)

rozmawiałam kiedyś z qmplem ze szkoły, a pod koniec rozmowy napisał do mnie: "jak było kochanie zeszłej nocy?" || "jesteś zajebista w łożku" naszczęście byłam dośc mądra i nic mu o sobie nie mówiłam, to on zwierzał sie z najwiekszych sekretów, i zagroziłam, że jeszcze raz tak powie, a cała szkoła dowie się o jego tajemnicach, hihi

Zośka

No ja mialam (nie do końca podobn ą sytuacje) byłma kieydś z chłopakiem rzucił mnie ale po pewnym czasie postanowliśmy od nowa zaczą i spotkaliśmy sie nad rzeką tzrymaliśmy sie za ręce i wogóle i zobaczyliśmy ze nadjeżdża pewien chłopak z naszej sql -papla największa no i my oczywiście puścilismy sie i szliśmy daelj od siebie nicz przed tem ten chłopak zaczłąs ie smiac i przejechał my potem gadalisym TYLKO a na drugi dzien już cała szkoła huczała ze ja niby z tamtyn calowałam sie i nie wiaodmo co robiłam a skad on to może wiedzie cjka nie widział ehh..muisałam sie tłumaczyć... przed wszytkimi

spragniona (ciacho)

tylko winny sie tłumaczy! Jeszcze większych podejrzeń sobie narobiłaś